«دل سیراب»
89/9/15 10:1 ع
|
آتش گلستان شد |
|
در هندوستان یاد و نام امام حسین (ع) منزلت ویژه‌ای دارد ،عده بسیار زیادی از بازرگانان و ثروتمندان هند از مذاهب مختلف اعتقاد فوق‌العاده‌ای به حضرت سیدالشهدا دارند و برای برکت اموالشان همه ساله مقداری از ثروت خود را نذر سوگواری آن حضرت می‌کنند. |
|
منبع :داستانهای شگفت‌انگیز شهید دستغیب |
مدح حسین
دهه: منظور، ده روز برنامه عزاداری که یک مداح جهت انجام وظیفه، دعوت می شود.
ذاکر: کسی که به ذکر مناقب و مراثی اهل بیت(علیهم السلام) می پردازد.
«فریاد زمزمه»
89/9/15 10:0 ع
سفیر امام حسین(علیه السلام)[مسلم بن عقیل]
غریب و خوار و گرفتار مسلم ای مسلم????به کوفه بی‌کس و بی‌یار مسلم ای مسلم
نخست بیعت او کرده‌اند قوم شرار????رسیده عُمده? مجموع بر ده و ده هزار
ولی در آن شب دَیْجُور آن قرین مِحَن????نداشت یک نفر از شهر کوفه جز دشمن
تمام مرد و زن کوفه بود دشمن او????عموم خلق میان بسته بهر کشتن او
نه مادرش به سرش بود تا کند زاری????نه خواهری که برایش کند هواداری
به هر طرف که همی رفت اشک‌ریزان بود????ز جستجوی اعادیّ دین هراسان بود
که تا رسید به درب سرای پیرزنی????میان خیل مُحبّان چون مرغ در چمنی
شنید صوت کسی را به ذکر حیّ مشغول????گهی به حمد خدا و گهی به نعت رسول
طلب نمود از او قطره‌ای ز آب روان????فشاند اشک به تقدیم آب میمنه جان
نمود رفع عطش مسلم و ز جای نشست????لسان طوعه عنان سخن بر او بر بست
که شهر کوفه پُر از دشمن است و بخیز ز جا????از این مکان به مکان دگر گزین ماوا
پس آن غریب ستمدیده با دل مضطر????به طوعه گفت که ای مادر خجسته سِیَر
سینه زنی
طوعه گرفتار لیعنان منم???? مسلم سرگشته و حیران منم
نایب سلطان شهیدان منم????مظهر آیینه یزدان منم
طوعه گرفتار لعینان منم???? مسلم سرگشته و حیران منم
طوعه منم بن عم????زاده فخر بشر
غریب و دور از وطنن????مسلم خونین جگر
کوفه پر از دشمن و ????من حزین یک نفر
بی کس و دلخسته و نالان منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
آه چه گویم فلک????تاج من از سر فکند
با تبر ظلم و کین????بیخ و بنم بر فکند
در دل این بینوا????شعله آذر فکند
نخله برکنده زبستان منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
به قتلم از هر طرف???? علم برافراشتند
غبار محنت مرا????به سینه انباشتند
به سینه تخم فساد????زکشتنم کاشتند
مظطرب از گردش دوران منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
زکوفی بی وفا????امان امان داد داد
حضور این بینوا????نموده اند اتحاد
زبیعتم اتفاق????دلم نمودند شاد
آن که بر ایشان شده مهمان منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
آه فسوس و دریغ???? که این گروه عنید
به پیش ابن زیاد???? به وعده های یزید
شدند از دین بدر???? کنندم آخر شهید
کشته بی ناصر و اعوان منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
نه منزلی باشدم???? ایا خجسته مآل
نه خانه ای تاروم???? به نزد اهل عیال
نه یاوری بر سرم???? به جز حق لایزال
آن که شده بی سر و سامان منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
نه مادری تا کند ????به پا عزای مرا
نه خواهری تا کشد???? به قبله پای مرا
نه کس که بر هم نهد???? دو چشم های مرا
سوخته در آتش حرمان منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
تمام خویشان من???? به دیده اشکبار
برای من در وطن???? به حالت انتظار
دو طفل من بی پدر???? شدند و بی غمگسار
آن که شده سر به گریبان منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
زتشنگی سوختم???? شدم کباب العطش
فتاده مرغ دلم???? به التهاب العطش
اگر توانی بیار???? دمی تو آب العطش
از عطش آن که شده بی جان منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
نمانده راه گریز???? که تا نمایم فرار
پناهگاهی که نیست???? در آن بگیرم قرار
به پیش چشمم جهان???? شده است چون شام تار
یوسف محبوس به زندان منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
اگر دهی منزلم???? یک امشبی از وفا
به حشر مسکن دهد???? ترا رسول خدا
با علی بن ولی???? رسی به بیت الصفا
شفیع تو در همه عصیان منم
طوعه گرفتار لعینان منم????مسلم سرگشته و حیران منم
«زیارت عاشورا»
89/9/15 9:58 ع
بسم الله الرحمن الرحیم
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبدِ الله اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَابْنَ رَسُوْلِ الله اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیِر المُؤمِنِیَن وَ ابْنَ سَیِدِ الوَصیّیَن اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَا بْنَ فاطِمَةَ سَیِدَةِ نِساءِ العْالَمِینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا ثَارَ الله وَ اَبنِ ثَارِهَ وَالوِتْرَ الْمَوْتُورِ اَلسَّلامُ عَلَیکَ وَ عَلی الَأرواحِ الَّتِی حَلَتْ بِفِنآئِکَ عَلَیکُمْ مِنْی جَمِیعاً سَلامُ اللهِ اَبداً ما بَقَیتُ وَ بَقِیَ الَّلیلِ وَ النَّهارُ یا اَبا عَبدِ اللِه لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَتْ وَ عَظُمَتِ الُمصیبَةُ بِکَ عَلَینْا وَ عَلی جَمیِع اَهْلِ الِأسْلِام وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَت مُصیبَتکَ فی السَّمواتِ عَلی جَمیع اَهْلِ السَّمواتِ فَلَعِنَ اللهُ اُمَّةً اَسَسَتْ اَساسَ الظُّلمِ وَ الجُورِ عَلَیکُمْ اَهْلِ البَیتِ وَلَعَنْ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقامِکُمْ وَاَزالَتْکُمْ عَنْ مَراتِبِکُمُ الَّتی رَتَبِکُمُ اللهُ فیها وَ لَعَنَ اللهُ اُمةً قَتَلَتکُمْ وَ لَعَنَ اللهُ المُمهِدِینَ لَهُمْ بِالتَمکیِن مِنْ قِتالِکُمْ بَرِئتُ اِلَی اللهِ وَ اِلَیکُمْ مِنهُمْ وَ مِن اَشیاعِهِمْ وَ اَتْباعِهِمْ وَ اَوْلیائهِمْ یا اَبا عَبدِ الله اِنی سِلْمٌ ِلِمَنْ سالَمَکُمْ وَ حَربٌ لِمَنْ حارَبَکُم اِلی یُومِ القِیمةِ وَ لَعَنَ اللهُ الُ زِیادٍ وَ ال مَروانَ وَلَعَنَ اللهُ بَنِی اُمَیةَ قاطِبَةً وَ لَعَنَ اللهُ بْنَ مَرجانَةً وَ لَعَنَ اللهُ عُمَرِبْنِ سَعْد وَ لَعَنَ اللهُ شِمراً وَلَعَنَ اللهُ اُمةً اَسْرَجَتْ وَالجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ بِاَبی اَنتَ وَ اُمّی لَقَدْ عَظُمَ مُصابی بِکَ فَاَسئلُ اللهَ الَّذی اَکرَمَ مَقامَکَ وَ اَکْرَمَنی اَنْ یَرزُقَنی طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ مَنصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلی اللهُ عَلَیهِ وَ الِه اَللّهُمَّ اَجْعَلنی عِندکَ وَجیهًا با الحُسَینِ عَلیهِ السَّلامُ فیِ الدُنیا وَ الأخِرَةِ یا اَبا عَبْدِ اللهِ اِنی اَتَقرَّبُ اِلیَ اللهِ وَ اِلَی رَسُولِهِ وَ اِلَی اَمیر الُمؤمِنینَ وَ اِلی فاطِمَةَ وَ ِالی الْحَسَنِ وَ اِلَیکَ ِبمُوالاتِکَ وَ بالَبرائةِ ِممنِ اَسَّسَ اساس ذلِکَ وَ بَنی عَلیهِ بُنیانَهُ وَ جَری فی ظُلمِه وَجَوْرِه عَلَیْکُمْ وَ عَلی اَشیاعِکُمَ بَرِئتُ اِلیَ اللهِ وَ اِلیکُمْ مِنْهُمْ وَ اَتَقَربُ اِلَی اللِه ثمَّ اِلَیکُمْ بِموالاتِکُمْ وَ مُوالاةِ وَلِیکُمْ وَ بِالبَرائةِ مِنْ اَعدائِکُمْ وَ النّاصِبینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَبالبرآئةِ مِنْ اَشیاعِهمْ وَ اَتباعِهمْ اِنیّ سِلمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَ حَربٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ و ولٌّی لِمَن والاکُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عاداکٌمْ فَاسُئلُ الله اَلذی اَکرَمَنی بِمَعرفَتِکُمْ وَ مَعرفَةِ اَولیائِکُمْ وَرَزَقنِی اَلبرائَةَ مِن اَعدائِکُمْ اَنْ یَجعَلنِی مَعَکُمْ فی الدُّنیا وَ الاخرةِ وَ اَن یُثَبِّتَ لی عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فی الدُّنیا وَالأخرةِ وَ اَسَئلهُ اَن یُبَلغَنیَ المَقامَ الَمحمودَ لَکُمُ عِنْدَ اللهِ وَ اَنْ یَرزُقَنی طَلَبَ ثاری مَعَ اِمامٍ هُدی ظاهِرٍ ناطِقٍ بالحَقِ مِنْکُمْ وَ اَسئلُ اللهَ بِحَقِکُمْ وَ بِالشَانِ اَلذیِ لَکُمْ عِندهُ اَنْ یَعطنِی بِمصابی بِکُمْ اَفْضَلَ ما یُعطی مُصاباً بِمُصیبته مصیبةً ما اَعْظَمَها وَ اَعظمَ رَزَیِتها ِفی اِلاسلامِ وَ فی جَمیعَ السَّمواتِ وَ الارضِ اَللهُمَّ اجْعَلنی فی مَقامی هذا ِممَنْ تَنالُهُ مِنکَ صلَواتٌ وَ رحمةٌ وَ مَغفِرةٌ اَللهُمَّ اَجْعَلْ مَحیایَ مَحیا محمدٍ و ال مُحمد وَ مَماتی مَماتَ مُحمدٍ وَ ال مُحمدٍ اَللهمَّ اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبرکَتْ به بنوامَیَةَ وَ ابْنُ آکِلَةِ الأَکبادِ الَّلعینُ ابنُ اللعینِ عَلی لِسانِک وَ لِسانِ نَبِیکَ صلیَّ الله علیهِ وَآلِهِ فی کُلِ مَوْطِنٍ وَ مَوقِفٍ وَقَفَ فیهِ نَبیکَ صلی الله علیهِ واله اللهمَّ الَعن اَبا سُفیانَ وَ معاویةَ وَ یزیدَ بْنَ مُعاویةَ عَلیهِمْ مِنکَ الَّلعنةُ اَبَدَ الابِدینَ وَ هَذا یَوْمٌ فَرِحَتْ به ال زِیادٍ وَ الُ مَروانَ بِقَتلِهمْ اَلحسُیَن صَلواتُ اللهِ عَلیهِ اَللهُمَّ فَضاعَفْ عَلیهمُ اللعنَ منکَ وَالعذابِ الأَلیمَ اللهمَّ انی اتقربُ الیکَ فی هذا الیومِ وَفی مَوقفی هذا وَ اَیام حَیوتی بِالبرآئةِ مِنهم وَاللعنةِ عَلیهَم وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِیِّکَ وَآلِ نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمُ اَلسَّلامُ
پس صد مرتبه می گویی:
اللهمَّ العن اولَ ظالم ظلمَ حقَّ محمد و ال محمد و اخِرَ تابِع له علی ذالکَ اللهمَّ العنِ العصابةَ التی جاهدتِ الُحسین وَشایعتْ و بایِعتْ و تابِعتْ علی قِتله اللهمَّ العنهم جمیعاً
سپس صد مرتبه می گویی:
السلام علیکَ یا ابا عَبداللهِ وَ علی الاَرواح الَّتی حَلت بفنآئِکَ علیکَ مِنی سلامُ الله ابداً ما بَقیتُ وَ بقیَ اللیلُ وَ النهارَ وَ لاجعلهُ اللهُ اخرَ العهدِ منی لزیارتکم اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَعَلی عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَعَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَعَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ
پس می گویی
اللهمَ خُصَّ انتَ اَوّل ظالم باللعن منی وَابدَء به اولاً ثمَّ الثانی وَالثالث َوَالرابعَ اللهمَّ العنِ یزید خامساً و العن عبیدَ اللهِ بن زیادٍ و ابن مرجانةَ و عمربن سعد وَ شمراً و ال ابی سفیانَ وَال زیاد و ال مروان الی یوم القیامَة
به سجده می روی و میگویی
اللهمَّ لکَ الحَمد حمدَ الشاکرینَ لَکَ علی مصابهم الحمدُ للهِ علی عَظیمِ رَزیتی اللهمَّ ارزقنی شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُروُدِ وَثبِتْ لی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدِکَ مَعَ الحُسَینِ وَ اَصْحابِ الحُسَینِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهجَهم دُوْنَ الحُسَینِ عَلَیه السَّلام
«اخطار»
89/9/14 4:46 ع
.:: یَااَلله ::.
هشدار آیت الله العظمی وحید درباره فیلم مختارنامه
شنبه ?? آذر ???? ساعت ??:??
آیت الله العظمی حاج آقا حسین وحید خراسانی از مراجع عظام تقلید، در سخنانی شدیداللحن، به اظهارات مدیر روابط عمومی مجموعه تلویزیونی مختارنامه مبنی بر نمایش چهره حضرت عباس(ع) واکنش نشان دادند.
به گزارش جهان از پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله وحید خراسانی، ایشان در سخنانی که در آستانه ماه محرم الحرام در جمع انبوه مبلغان اعزامی ایراد کردند، تهدید کردند در صورتی که چهره حضرت ابوالفضل العباس(ع) به صورت هنرپیشه به نمایش درآید، عاشقان قمر بنی هاشم(ع) در روز تاسوعای امسال محشری بر پا خواهند کرد که در روز قیامت کمر عوامل پخش چنین تصاویری را خواهد شکست.
آیت الله وحید تصریح کرد: «آنچه من شنیده ام که خدا نکند که چنین باشد، غلطی است که می خواهند انجام بدهند که اگر این غلط را انجام دادند، من وظیفه ام این است که به آنها گوشزد کنم، اگر سعادتمند باشند در دنیا بیچاره خواهند شد و اگر اهل شقاوت باشند در دنیا آسیبی به آنها نخواهد رسید ولی آن وقتی که دست بریده حضرت عباس(ع) وارد محشر بشود، کمر همه آنها را خواهد شکست که برای ابد از رحمت خدا محروم باشند.»
این مرجع تقلید با بیان اینکه «شنیده ام می خواهند - لا اله الا الله-، می خواهند قمر بنی هاشم(ع) را به نقش هنرپیشه ها درآورند؛» تأکید کردند: «کسی که حجت خدا مقابل قبر او می ایستد و می گوید "سلام خدا، سلام تمام انبیاء(ع)، سلام تمام اوصیاء(ع) و سلام تمام شهداء بر تو یابن امیرالمؤمنین؛ کسی که هر صبح و شب، خدا و 124هزار پیغمبر به او سلام می کنند، این را می خواهند به نقش هنرپیشه ها درآورند.»
وی افزود: «خدا نکند چنین غلطی بکنند؛ آن وقت هر چه پیش آید و هر چه ما بگوییم معذوریم.»
آیت الله وحید خراسانی تأکید کرد: «اگر چنین غلطی بکنند بدانند که تاسوعای امسال، غیر از تاسوعاهای هر سال است. در اثر این صحبت غلط، باید جوان های غیرتمند فانی در قمر بنی هاشم(ع)، روز تاسوعای امسال، محشری برپا کنند در عزای قمر بنی هاشم(ع) تا بگویند ای دست‌بریده کربلا..! ای فرق سر پاشیده از عمود در راه خدا..! تو، تو بالاتر از اینی.»
آیت الله وحید در ادامه از شدت ناراحتی از شنیدن چنین خبری فریاد کشیدند: «ای روزگار..! ای دنیای ناپایدار..! باید روزگاری بشود که ما زنده باشیم و در این روزگار بخواهند هنرپیشه‌ها نقش او را به مردم نشان بدهند..؟! مردم..! بدانید! این نقشه ها برای این است که وقتی قمر بنی هاشم(ع) را به آن صورت نشان دادند، دیگر این سوز و گداز در روضه ها نباشد. برای این است که آن کسانی که آن صحنه را ببینند و آن هنرپیشه را تماشا کنند دیگر آنچنان که باید، در عزای او نسوزند. ولی باید بدانند اگر با چکمه و با کراوات خواستند این چراغ را خاموش کنند و نشد، با این ریش ها و با این یقه های باز هم این نور خدا خاموش شدنی نیست، دیگر ختم کلام.»
وی همچنین در بخشی از سخنان خود با اشاره به عظمت مقام حضرت ابوالفضل(ع) به بیان روایاتی از اهل بیت(ع) در شأن آن بزرگوار پرداخته و تصریح کردند: «امام زین العابدین(ع)، یک نگاه کرد به "عبیدالله بن عباس بن علی بن ابی طالب(ع)"، چشمش به یتیم قمر بنی هاشم(ع) افتاد و اشک هایش سرازیر شد؛ بعد که گریه کرد و پس از بیان عظمت مصیبت روز عاشورا، فرمود: رحمت خدا بر عموی من عباس(ع).»
آیت الله وحید خراسانی افزود: «بیان امام را من نمی توانم بگویم؛ خودش را فدا کرد، چه جور فدا کرد؟ اصلاً شهادت قمر بنی هاشم(ع) گفتنی نیست. آنچه عقل همه حکماء و فهم همه فقهاء را مبهوت می کند این جمله امام سجاد(ع) است که فرمود: برای عمویم عندالله - عند الله یعنی چه؟ فوق بهشت است، فوق خلد برین است- منزلتی است، مقامی دارد عندالله که غبطه می خورند به آن مقام "جمیع الشهداء". واقعاً بهت آور است؛ از اول خلقت حساب کنید، از زمان آدم(ع) که هابیل شهید شد، تا روز احد که حمزه سیدالشهداء به شهادت رسید؛ تا شهداء بدر، احد؛ آن روزی که امام زمان(عج) ظهور کند شهداء در رکاب او، همه در کلمه "جمیع الشهداء" مندرج است، حالا مقام چه مقامی است که همه اینها به آن مقام غبطه می خورند؟ این مقام علمدار اوست؛ حالا خود او -
یعنی امام حسین(ع)- کجاست؟
منبع: http://jahannews.com/vdcivqaz5t1a5v2.cbct.html
«شد آرزوی قلبی من کرب وبلایت(کربلایی جواد مقدم)»
89/9/13 11:43 ع
انشاا... کربلا
http://s1.xlpar.com/files/0/vrhmelaxrd244c/ja.33.mp3
«مسلم»
89/9/13 6:0 ع
اینم مداحی زیبای کربلایی جواد مقدم:
http://s1.xlpar.com/files/8/gzhl8yxlri8e8x/0haftegi-890826-5.wma)
«غریب کوفه»
89/9/13 4:38 ع
کوچه های کوفه گشته قتلگاهم یاحسین از تبار حیدرم این شد گناهم یا حسین
مرگ من باشد طلوع سرخ علشورای تو در ره تو من غلامی سربه راهم یاحسین
گوئیا در کوفه هم رسم مدینه آمده خودببین یک زن فقط داده پناهم یاحسین
من چه گفتم اینچنین برصورتم آتش زدند من فقط یک بوسه از دست تو خواهم یاحسین
کاش کوفه هرچه دارد سنگ ریزد بر سرم تا من از زخم سر زینب بکاهم یاحسین
شکر حق رفتم ندیدم دخترت سیلی خورد یا بسوزد در میان قتلگاهم یا حسین
«قتیل دشت غربت»
89/9/13 4:28 ع
مرد مسافرو همراهش مقابل امام حسین(ع)زانو زدند؛یکی از آن دو آرام گفت:((به مردی که از کوفه می آمد برخوردیم و از او برای شما خبرهایی داریم؛سپس آب دهانش را قورت داد و دوباره گفت:((ما می دانیم که اهالی کوفه برای شما نامه نوشتندتا بیاییدو در کنار شما،با یزید مبارزه کنند،اما...))حرف مرد مسافر که به لینجارسید،مرد همراهش سری تکان دادو کلام او را ادامه داد:((اما کوفه،کوفه ای است که مردم آن عوض شده اندو دیگر هیچکدامشان شما را نمی شاسند و با شما غریبه اند آقا!شرمنده ام مرا ببخشیداما مجبورم بگویم))مردی را دیدیم،گفت پسرعمویتان را کشته اندو لحظه ای بعد،بلندترگفت:(مسلم،قاصدشما را کشتند.تمام خیمه را غم گرفت،چشم های امام آرام بسته شدندوپس از لحظه ای زیرلب زمزمه کرد:((خدامسلم را رحمت کند.))
در میان سکوت و بغض و اشک یاران امام،امام از او پرسید:((آیاگفت که چگونه اورا کشتند؟مرد به ناچار و با تردید وبا صدایی که نیمی فریاد ونیمی بغض بود شروع به صحبت کرد:آقا!گفت غریبانه شهیدش کردند.سنگبارانش کردند.خاکستر روی سرش ریختند.تشنه سرش را بریده اندوبدن بی جانش را...))وکلام مرد قطع شد،دست امام حرکتی کرد و کلام امام در فضای سنگین خیمه گشت:((دخترک مسلم را بیاورید.))دخترک کوچک و زیبای مسلم آرام وهم پای عباس(ع)وارد خیمه شد. دخترک مبهوت به آغوش امام دوید،امام دستی به صورت آفتاب سوخته اش کشیدو او رابوسید.
اشک امام،روی موهای دخترک غلتید و دختر با تماموجود زمزمه کرد:((آقا!...پدرم آمده؟))
با کلام دخترک خیمه را شیون مردانه ای پر کرد.
منبع:نوحه باران-سید محمد سادات اخوی
«ماه عزا»
89/9/11 2:47 ص
پرسیدم:ازحلال ماه، چراقامتت خم است؟
آهی کشیدوگفت:که ماه محرم است
گفتم: که چیست محرم؟
باناله گفت:ماه عزای اشرف اولادآدم است
«ومحرم........»
89/9/11 2:44 ص
|
ماه غم، ماه عزا، ماه محن بر تو بادا تسلیت یاابن‌الحسن (عج) |
|
نام شاعر:حامد کاظمی |
لیست کل یادداشت های این وبلاگ :
